redakcja@idiomy.com.pl

redakcja@idiomy.com.pl

Jej tekst wpisuje się w tradycję, którą uwielbiamy. Chodzenie, jak rozumiała je np. Rebecca Solnit to akt wolności, szczególnie ważny dla kobiet. Wielkimi spacerowiczkami były też Virginia Wolf, Susan Sontag i Vivian Gornick.

Podczas spacerów układa się w głowie, podczas chodzenia pojawiają się pomysły, idee. To, co nowe przeplata z tym, co znane. Tekst naszej autorki właśnie taki jest. Polecamy Państwu z całego serca! Dumne jak przechadzające się pawie, że mamy takie Czytelniczki 🙂

Poniżej fragment na zachętę:

Stawianie kroków – uchodzi za umiejętność powszechną, cechę przystosowawczą dla gatunku ludzkiego. Długość i zagęszczenie liczby kroków w przechodzonym odcinku drogi nie stanowią jednak przedmiotu codziennej refleksji. Nieczęsto chodzeniu poświęcane są akty refleksyjnej uwagi. Chodzimy ciałem, które zwykle wie, jak to robić.  W trakcie kroku pomiędzy jedną stopą a drugą powstaje wolna przestrzeń. Oddalają się od siebie. Stojąc lub idąc, można także pozostawiać nogi w bezpośrednim kontakcie –przerywanym lub nieustającym – poruszać się, przesuwając jedną stopę po powierzchni drugiej, nim podeszwa obu dotknie podłogi. 

Refleksja nad przestrzenią pomiędzy wnętrzem umysłu i przeżywanego ciała a zewnętrzem świata, w którym osobowe ciało – ja mówiące i doświadczające – jest obecne prowadzi mnie do analizy śladów znajdowanych na drodze. Mają postać myśli, wyobrażeń, wspomnień, wolnych skojarzeń, ale także cielesno-afektywnych przeżyć. Nie rejestruję wszystkich. Wybieram niektóre – staram się wymacać pomiędzy nimi nić. 

Krystyna Gawleńska: specjalistka pielęgniarstwa psychiatrycznego, pracuje z dorosłymi w Oddziale Dziennym w Warszawie. Od lat związana z Laboratorium Medycyny Narracyjnej. Studiuje filozofię. Improwizuje w tańcu. Mieszka z przyjaciółmi na bielańskim osiedlu.

Czytaj więcej

Zapisz się do newslettera!

Zapisz się na newsletter i jako pierwszy dowiedz się o nowych numerach naszego kwartalnika!