URLOP REDAKCJI W DNIACH 29.05-12.06.2025
wszystkie zamówienia złożone w tym okresie będą realizowane po urlopie
Nie tylko zwykłym zmęczeniem lipcowym, po całym roku intensywnej pracy. Zmęczył nas świat. Znikające państwa, znikające dzieci, znikająca przyroda. Ostatnie wybory, po których nadal nie możemy się otrząsnąć. Traumy i cierpienie, którym zajmujemy się na co dzień, o którym czytamy, piszemy, rozmawiamy na seminariach. Które przeżywamy w gabinetach.
Dlatego latem budujemy azyle. Wymyśliłyśmy cykl postów, które mają przywracać nadzieję. Odwrócić proporcje. Choć na chwilę przyciągnąć wzrok czymś, co ciche i niepozorne. Co jednak się wydarza. Może to właśnie te działania, te małe akty kreacji trzymają jeszcze świat w ryzach.
Niewiele miejsca w psychoanalizie poświęcono nadziei. Trudno. Zrobimy to po swojemu 🙂
Part 1.
W 1981 roku Wolfgang Theuekauf, Niemiec z Berlina, samouk zajmujący się ochroną środowiska, założył w południowo-zachodnich Indiach sanktuarium, mające chronić pierwotną puszczę deszczową. W tym celu zaczął zbierać rzadkie i endemiczne rośliny z przyległych terenów, które miano wykarczować.
Jego projekt rozrastał się z czasem i obecnie obejmuje około 32ha i jest schronieniem dla około 2000 gatunków roślin. Szkółka i ogród znajdują się wśród wysokich drzew, a pod ich gęstym baldachimem, w szklarniach i na otwartych przestrzeniach rosną setki odmian storczyków, paproci, sukulentów, roślin mięsożernych i wielu innych grup.
Sanktuarium opiekuje się obecnie grupa 20 kobiet. Nie mają one formalnego wykształcenia botanicznego, ale dzięki cierpliwej obserwacji roślin i eksperymentom mającym na celu odtworzenie naturalnych warunków sprzyjających ich wzrostowi, zespół poznał tajemnice lasu deszczowego i opracował własny unikatowy sposób ogrodnictwa.
Las to nie tylko drzewa, a my przywracamy naturze zdolność do samoleczenia. - mówią opiekunki sanktuarium. ( a my myślimy nie tylko o przyrodzie)
Na zdjęciu paprocie drzewiaste, znane również jako latająca paproć drzewiasta. Ich mnogość oznacza bogactwo i zdrowie siedliska, w którym rosną, z minimalną ingerencją człowieka.
Zapisz się na newsletter i jako pierwszy dowiedz się o nowych numerach naszego kwartalnika!